Samen een boek schrijven 1
7 januari 2023 ‘Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder’Met dit motto in gedachte zijn Mark de Groot en ik aan de slag gegaan om samen een roman te schrijven, getiteld Soms komt niet thuis wat vertrokken is.
We waren er al snel uit dat het een detectiveroman moest worden met de Westerschelde als rode draad (‘Leitmotiv’) in ons verhaal.
Maar hoe doe je dat: samen schrijven, vooral als de fysieke afstand zo’n driehonderd kilometer is? We konden immers niet snel met elkaar overleggen. Gelukkig is er videobellen, een geweldige uitkomst. Verder is een goede planning van het plot een absolute voorwaarde.
Toch liepen we tegen een aantal zaken aan, zoals de constatering dat je in feite met drie personen schrijft. Ook het verhaal zelf deed mee, en dat liet soms luid en duidelijk horen dat het verloop niet deugde. Of zoals we hebben vastgesteld: plots bleek de dader iemand anders te zijn dan die ze eerst voor ogen hadden.
Dus best druk daar aan de schrijverstafel.
Hoe we het uiteindelijk hebben aangepakt, vertellen we tijdens het schrijfevent BOEK10 op 11 februari 2023.
Een fragment uit Soms komt niet thuis wat vertrokken is:
De schaftkeet is vies, de vloer hard en het geloei van de aantrekkende wind houdt hem in een lucide slaap. Hij droomt dat Anita en zijn kinderen in het vliegtuig zitten en die rechercheur naast hen. Ze zijn aan elkaar vastgeketend, Alain grijnst, het is volkomen logisch dat Alain kwam opdagen. Ergens in het verloop van zijn droom verschijnt Nathalie. Ze is zo dichtbij dat hij haar kan aanraken.
